Doğaya yabancılaşan insan

 
Doğaya yabancılaşan insan Doğaya yabancılaşan insan

Tüm bedenler birer makine gibiydi. “Düşünüyorum, öyleyse varım” (Cogito, ergo sum) ifadesiyle herşeyden şüphe etti, bir tek kendi aklından değil. Onun dualistik felsefesiyle zihin ve beden birbirinden ayrıldı. . Descartes ile her şey değişti. Peki nasıl oldu da biz doğaya yabancılaştık ve onun içinde değil, onun dışındaymış gibi davrandık. Antik Yunan filozofları mitlerin efsanevi hikayelerini geride bırakıp doğanın nasıl işlediğine kafa yormuşlardı. Doğayı anlamaya çalışan insan sonuçta fizik konusuna gelir. Doğanın denklemlerini çözerek onu aşmayı planlıyoruz. Kendimizi onun dışında hatta ona karşıt bir konuma yerleştirirken artık animist değil son derece mekanik bir diyolog kurmaya başlamış olduk. MÖ. Artık insan düşünen bir varlıktı, matematik ve geometriyle zihinsel süreçleri açıklayabilirdi. İşte bu doğadan uzaklaştığımız ilk kareydi. 6 yy. Doğa filozofları olarak adlandırılan düşünürler evrendeki düzeni ve ilkeleri anlamaya çalışmışlardı, ilk maddenin ne olduğunu sorarak evrendeki logosun ve aklın peşine düşmüşlerdi. Bir çok filozofa ilham olmuş Herakleitos, doğadaki oluş, bozuluşa ve değişime dikkat çekti. İnsan düşünen varlık olarak hiyerarşide üst sırada yerini almıştı. Yunanca phusis yani doğa kavramı, ‘fizik’ kelimesinin kökenidir. Sen mi yoksa ben mi diyerek onunla girdiğimiz gizli savaşa kazanmayı hedefliyoruz.

Doğaya yabancılaşan insan

Doğanın denklemlerini çözerek onu aşmayı planlıyoruz. Sen mi yoksa ben mi diyerek onunla girdiğimiz gizli savaşa kazanmayı hedefliyoruz. Bir çok filozofa ilham olmuş Herakleitos, doğadaki oluş, bozuluşa ve değişime dikkat çekti. 6 yy. MÖ. Tüm bedenler birer makine gibiydi. Antik Yunan filozofları mitlerin efsanevi hikayelerini geride bırakıp doğanın nasıl işlediğine kafa yormuşlardı. Onun dualistik felsefesiyle zihin ve beden birbirinden ayrıldı. İnsan düşünen varlık olarak hiyerarşide üst sırada yerini almıştı. Peki nasıl oldu da biz doğaya yabancılaştık ve onun içinde değil, onun dışındaymış gibi davrandık. Artık insan düşünen bir varlıktı, matematik ve geometriyle zihinsel süreçleri açıklayabilirdi. “Düşünüyorum, öyleyse varım” (Cogito, ergo sum) ifadesiyle herşeyden şüphe etti, bir tek kendi aklından değil. Doğa filozofları olarak adlandırılan düşünürler evrendeki düzeni ve ilkeleri anlamaya çalışmışlardı, ilk maddenin ne olduğunu sorarak evrendeki logosun ve aklın peşine düşmüşlerdi. Descartes ile her şey değişti. Doğayı anlamaya çalışan insan sonuçta fizik konusuna gelir. İşte bu doğadan uzaklaştığımız ilk kareydi. . Kendimizi onun dışında hatta ona karşıt bir konuma yerleştirirken artık animist değil son derece mekanik bir diyolog kurmaya başlamış olduk. Yunanca phusis yani doğa kavramı, ‘fizik’ kelimesinin kökenidir.